استفاده از محلول همودیالیز با پتاسیم ۳ در مقابل ۱ میلی اکی والان در لیتر باعث افزایش کفایت دیالیز می شود

در مراکز همودیالیز ایران بطور معمول از محلول های دیالیز حاوی یک میلی اکی والان در لیتر پتاسیم استفاده می شود که به دنبال استفاده از این محلول بروز هیپوکالمی در طی دیالیز وجود دارد و محلول های با غلظت پتاسیم دیگر بطور معمول موجود نمی باشد. لذا این تحقیق به منظور مقایسه کفایت دیالیز و سطح سرمی پتاسیم پس از دیالیز با دو محلول دیالیز حاوی یک و سه میلی اکی والان در لیتر پتاسیم بر 30 بیمار تحت همودیالیز مزمن انجام شده است. در این مطالعه در دو هفته متوالی در نوبت اول دیالیز هر هفته، بیماران به صورت کور دوطرفه با محلول های حاوی یک و سه میلی اکی والان در لیتر پتاسیم دیالیز شدند. میزان بروز هیپوکالمی خطرناک (k+<3.5meq/lit) در بیمارانی که با محلول حاوی یک میلی اکی والان در لیتر دیالیز شدند (50%) در مقایسه با نوبتی که با محلول حاوی سه میلی اکی والان در لیتر پتاسیم دیالیز شدند (3.3%) بطور معنی داری تفاوت داشت (p<0.05) ولی این اختلاف 30 دقیقه بعد از اتمام دیالیز از بین رفت. بروز هیپوکالمی خطرناک (k+>5.5meq/lit) در دو نوبت دیالیز با هردو محلول تفاوتی نداشت. علاوه براین استفاده از محلول دیالیز حاوی سه میلی اکی والان پتاسیم نسبت به محلول حاوی یک میلی اکی والان در لیتر پتاسیم 30 دقیقه پس از اتمام همودیالیز باعث افزایش کفایت دیالیز براساس فرمول kt/v با (0.03±0.93 در مقابل 0.34±0.84 و p<0.05) و ضریب کاهش اوره یعنی urr با (0.12±0.52 در مقابل 0.17±0.48 و p<0.05) شد. در نتیجه استفاده از محلول های دیالیز حاوی سه میلی اکی والان در لیتر پتاسیم ایمن بوده و نسبت به محلول های حاوی یک میلی اکی والان در لیتر پتاسیم باعث افزایش کفایت همودیالیز می شود.